Συνηθισμένες ασθένειες

ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Τα χάμστερ γενικώς είναι ανθεκτικά στις ασθένειες, όμως υπάρχουν κάποιες καταστάσεις οι οποίες αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως από εμάς και από τον κτηνίατρο μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο. Αν και στην Ελλάδα κατά κανόνα οι κτηνίατροι δεν γνωρίζουν πολλά για αυτά τα ζώα επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση να ζητάμε τη γνώμη τους. Οι συμβουλές που ακολουθούν σχετικά με την φροντίδα των άρρωστων χάμστερ είναι απλά προτάσεις που έχω βρει μέσω ίντερνετ και έχω εφαρμόσει, και όχι κτηνιατρικές συνταγές...



Οι πιο συνηθισμένες καταστάσεις λοιπόν είναι οι εξής:

1. Διάρροια (Wet tail= Υγρή Ουρά): Διάρροια στα χάμστερ μπορεί να προκληθεί εξαιτίας διάφορων λόγων. Η βασικότερη αιτία είναι το στρες. Στην ουσία προκαλείται από την δυσλειτουργία κάποιων στοιχείων της φυσικής χλωρίδας του εντέρου του χάμστερ, η οποία μπορεί να προκληθεί είτε από άγχος είτε εξαιτίας κάποιου εξωτερικού μικροβίου. Το βασικό σύμπτωμα είναι φυσικά οι υγρές και κολλώδεις εκκρίσεις, αλλά και η μείωση της όρεξης, η υπνηλία και ο κοιλιακός πόνος. Άλλωστε την ανεπίσημη ονομασία της την έχει πάρει εξαιτίας της εμφάνισης της ουράς και του πίσω μέρους. Η «υγρή ουρά» είναι σοβαρή ασθένεια για τα χάμστερ γιατί μπορεί πολύ γρήγορα να προκαλέσει γρήγορα αφυδάτωση. Πρέπει να προσέχουμε πολύ όταν έχουμε παραπάνω από ένα χάμστερ γιατί είναι πολύ μεταδοτική. Επίσης είναι απαραίτητο να απολυμαίνεται συχνά το κλουβί και όλα τα αξεσουάρ για να αποφεύγεται το ενδεχόμενο της ανακύκλωσης της ασθένειας. Η πρώτη μας κίνηση όταν καταλάβουμε ότι το ζωάκι μας έχει διάρροια είναι να απομακρύνουμε καθετί που μπορεί να του προκαλεί άγχος, να αλλάζουμε συχνά μέσα στη διάρκεια της ημέρας το νερό και, εφόσον το έχουμε μάθει να τρώει λαχανικά, να του δώσουμε αγγούρι, ή άλλα λαχανικά όσο το δυνατόν πιο μουσκεμένα. Επίσης πρέπει να ζητήσουμε από τον κτηνίατρό μας ηλεκτρολύτες για το νερό, που δίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

2. Καρκίνος: Οι καρκινικοί όγκοι είναι σχετικά συνήθεις στα χάμστερ. Ούτως ή άλλως όλα τα μικρά ζώα που ζούνε λίγο έχουν αυξημένη γενετική προδιάθεση για καρκίνο. Όπως ισχύει για όλα τα ζωντανά πλάσματα ο καρκίνος μπορεί να είναι καλοήθης ή κακοήθης. Ο καλοήθης καρκίνος μεγαλώνει μέχρι ενός σημείου και μετά μένει σταθερός, και συνήθως δεν επηρεάζει τη ζωή του χάμστερ, αλλά ο κακοήθης συνήθως είναι θανατηφόρος. Δυστυχώς μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με χειρουργικό τρόπο, αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να βρεθεί κτηνίατρος που να μπορεί να το κάνει. Παρ’ όλ’ αυτά, ανάλογα την περίπτωση, ο κτηνίατρος μπορεί να προτείνει τρόπους να κάνουμε την ζωή του καρκινοπαθούς χάμστερ πιο εύκολη.


3. Κύστες: Αν βρούμε κάποια κύστη ή εξόγκωμα στο δέρμα του χάμστερ δεν είναι απαραίτητο ότι αυτό είναι καρκινικός όγκος. Μπορεί κάλλιστα να είναι μολυσμένη πληγή μετά από μάχη. Είναι ένας μικρός ή μεγαλύτερος, σκληρός όγκος κάτω από το δέρμα που πονάει στο άγγιγμα. Επίσης είναι πολύ συνηθισμένο να παθαίνουν μολύνσεις από αμυχές που μπορεί να δημιουργηθούν μέσα στα μάγουλά τους από αιχμηρά πράγματα που πιθανόν να έχουν βάλει στο στόμα τους. Ιδιαίτερα σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητη η χορήγηση αντιβιοτικών (όπως και σε όποια άλλη μορφή μόλυνσης).

4. Μυκητίαση: Στη σημείο της μόλυνσης πέφτει το τρίχωμα και το δέρμα μοιάζει σαν πολύ στεγνό και ξεφλουδισμένο. Είναι ασθένεια που μόνο ένας κτηνίατρος με φάρμακα μπορεί να αντιμετωπίσει, αλλά αυτό που οφείλουμε εμείς να κάνουμε είναι να απολυμαίνουμε καθημερινά το κλουβί και να το στεγνώνουμε καλά. Επίσης πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν το πιάνουμε για να μην μεταδώσουμε την μόλυνση σε άλλα μικρά ζώα που τυχόν να έχουμε.


5. Παράλυση: Τα χάμστερ, αν δεν έχουν μέσα στο κλουβί αξεσουάρ με τα οποία μπορούνε να γυμνάζονται μπορούν να πάθουν μερική ή ολική παράλυση, ή ακόμα και ατροφία των ,μυών και των οστών, ακριβώς για τον ίδιο λόγο που παθαίνουν το ίδιο πράγμα οι παράλυτοι άνθρωποι. Γι’αυτό το λόγο πρέπει να παίρνουμε το μεγαλύτερο δυνατόν κλουβί που μπορούμε να αγοράσουμε και ο τροχός εξάσκησης είναι το βασικότερο (και ταυτόχρονα και πιο αποτελεσματικό) παιχνίδι που οφείλουμε να βάλουμε μέσα στο κλουβί. Ας μην ξεχνάμε ότι τα χάμστερ στη φύση διανύουν μέχρι και 5 χιλιόμετρα κάθε βράδυ.


Source:http://www.pets.gr